Rodzeństwo Góreckich cz. 4

Przez kolejne dziesięć dni życie uczuciowe rodzeństwa Góreckich zeszło na drugi plan, bo ich ojciec przechodził operację serca i cała trójka na nim skupiała uwagę. Drugim powodem było to, że ich obiekty uczuć z różnych powodów zniknęły z ich pola widzenia. Wojtek, skryta miłość Marty oraz udawana Gabi, wrócił do Krakowa. Kasia pielęgniarka, która podobała się Tomkowi pracowała na kardiologii, a ojciec po operacji był na innym oddziale.  Damian przyjaciel Marty i udręka Gabrysi natomiast był z dzieciakami na krótkim obozie. Uczucia całej trójki były i na innym etapie. Tomkowi podobała się koleżanka z dzieciństwa, ale miała chłopaka i umawiał się z ponętną Michasią. Marta zakochała się w szefie siostry Wojtku i było to uczucie odwzajemnione, ale jeszcze nieujawnione. Najbardziej skomplikowane było życie Gabrysi, która balansowała pomiędzy szefem i Damianem. Chciała coś więcej poczuć do szefa, ale nie potrafiła wykrzesać w sobie tego. W dodatku Damian wzbudzał w niej takie uczucia.

Zaproszenie Kasi przez Gabrysię do rodzinnego domu w Zielone Kamedulskie zdziwiło pielęgniarkę, ale zgodziła się przyjechać w niedzielne przedpołudnie. Zwłaszcza że nie była w tych okolicach od dwudziestu lat i chętnie wróciła do czasów dzieciństwa i wakacji u babci. Górecka nie wiedziała również, że zapraszając dawną koleżankę wyświadcza przysługę bratu.  Chłopak zrezygnował nawet z wyjścia z Michaliną na randkę, aby móc czas spędzić z dziewczynami.

-Siadaj Kaśka, a ja przygotuję kawę -zaczęła Gabrysia. —Tomek dotrzyma ci towarzystwa przez chwilę.

-Z chęcią się zajmę Kaśką -rzekł z uśmiechem.

-Twoja siostra musiała cię wyręczyć Tomek -rzekła, gdy usiadła w salonie Góreckich i zostali sami. —Obiecałeś mi wizytę tutaj i nic.

-Postaram zrekompensować się i oprowadzić cię po wszystkich zakątkach, w których się bawiliśmy.

-Ale ja przyjechałam tu do twojej siostry -przekomarzała się.

-Myślę, że Gabi odstąpi mi trochę czasu. Bardziej obawiam się co z twoim chłopakiem. 

-A co ma być z Adamem.

-Puścił cię na cały dzień. Ma dyżur?

-Nie ma, bo poleciał na dłużej do Szwecji. Chce zarobić na własny gabinet i na lepszą przyszłość dla nas.

-Skąd ja to znam -wymruczał.

-Wiem, co zaraz powiesz. To samo co moi rodzice. Związek na odległość nie ma szans przetrwać.

-Nie powiem, bo nie zawsze tak jest. Ja cztery lata temu wyjechałem z dziewczyną do Londynu, tylko dlatego żeby właśnie nie być daleko od siebie i żeby uzbierać na lepszą przyszłość. Tylko że ona tam na miejscu w ciągu pół roku znalazła sobie innego. Wiceprezesa -angielsko polskiej firmy, w której znalazła pracę.

-Smutne Tomek.  

-Zabawne, bo po roku, gdy kochaś rzucił ją i chciała wrócić do mnie, ale ja zainteresowany już nie byłem.

-Ale mimo złych doświadczeń zostałeś w Anglii.

-Zostałem, bo zadomowiłem się i miałem swoich uczniów, którzy potrzebowali, aby ktoś powiedział im, że Noce i Dnie napisała Maria Dąbrowska, a nie Konopnica.

-A już myślałam, że jakaś nowa miłość cię trzyma z dala od Polski.

-Nie ma nikogo na stałe. Trudno drugi raz zaufać.

-Jeszcze spotkasz kogoś. Zobaczysz Tomek.

Rozmowę przerwała Gabrysia, która przyszła do salonu z kawą.

-Po obiedzie możemy pójść nad rzekę i do lasu -zaproponowała. —Pójdziesz z nami Tomek czy umówiony jesteś z Michasią.

-To jednak jest jakaś kobieta w twoim życiu? -zapytała Kasia.

-To córka pacjenta, z którym leżał ojciec na twoim oddziale.  Dopiero dwa tygodnie się znamy -tłumaczył się jak dziecko, gdy coś narozrabiało.

-Wystarczy chwila, aby się zakochać -nie ustępowała.

-Bywa Kasiu, ale rzadko -odparł, choć coś podobnego mógł doświadczyć, gdy ją dojrzał po latach niewidzenia. —To, co dziewczyny zostawię was samych. Pewnie chcecie sobie poplotkować. Pojadę zawieść mamę do ojca.

-Jedź braciszku. Obiad prędzej, jak za godzinę nie będzie -odparła Gabrysia.

Na poobiedni spacer po wiosce wybrali się we trójkę.  Chodzili po okolicznych zakątkach i wspominali swoje zabawy z lat dzieciństwa.

-Ty Gabi nigdy nie chciałaś bawić się w dom -mówiła Kasia. —Zawsze mówiłaś, że będziesz przyjezdną ciocią.

-Za to zabawa w sklep zaowocowała i do dzisiaj lubię sprzedawać.

-A ty Kaśka naszym dzieciom robiłaś zastrzyki -odezwał się Tomek. —Twoja biedna lalka miała cały tyłek od cerówki podziurawiony.

-Później przerzuciłam się na misie, bo śladów nie było widać -odparła.

-Wygląda na to, że tylko ja nie pozostałem przy swoich marzeniach i nie zostałem strażakiem -dodał Tomek.

-A co z twoim ukochanym Darkiem? -zapytała Kasia.

-Od dawna żonaty z dwójką dzieci -odparła Górecka.

-Kochałaś się w Darku Łozimskim? -zapytał Tomek.

-Kiedyś sobie wróżyłyśmy i wyszło jej, że mąż będzie miał na imię na D -odparła Kasia za koleżankę.

-A jaka litera ci wyszła Kaśka? -drążył temat.

-Nie sprawdziło się, bo S.

-Damian jest na D -rzekł do siostry. —Tato mówi, że jak razem rozmawialiście, to iskry latały po całej sali.

-Facet mnie denerwuje i tyle -odparł mu.

-Przeciwności się przyciągają Gabi -mówił brat.

-Może wrócimy do czasów dzieciństwa -odparła mu.

O tym, że Damian ciągle siedział jej w głowie nikomu nie mówiła. Tak jak o wspólnym spędzonym czasie z dziećmi w szpitalu i jego pocałunku na życzenie małych pacjentek. Wmawiała sobie i to, że za tydzień pojedzie z powrotem do Krakowa i jak będzie z dala od niego, to zapomni o nim.

On tymczasem nie zamierzał odpuścić sobie Gabrysi, bo czuł, że Wojtek to nikt ważny nie jest w jej życiu. Martwiła go tylko odległość od Suwałk i Krakowa. Plan na kolejne spotkania już miał, bo zamierzał wykorzystać jej fach i zabrać ze sobą na obejrzenie domów na sprzedaż pod Suwałkami. Z propozycją nie czekał i jeszcze w czasie swojego wyjazdu na obóz z chłopakami zadzwonił do niej i umówił się na poniedziałek. Propozycja zdziwiła ją, ale zgodziła się mu pomóc.

W poniedziałkowe przedpołudnie Damian pojawił się u Gabrysi w domu i pojechali na oglądanie domów.

-Jeszcze raz wielkie dzięki, że się zgodziłaś -mówił Damian, gdy jechali w pierwsze miejsce. —Pracujesz w tym i wiesz jakie haczyki stosują agenci nieruchomości.

-Tylko że ja dużo nie wiem o twoich potrzebach. Nie wiem, czy wolisz całkiem nowe, czy stare budownictwo. Duży ogród czy mały trawnik. Ma być kilka pokoi, czy mniej.

-Ma być zadbany dom i zadbany ogród. Co do pokoi to salon i ze cztery inne pokoje.

-Wymagania nie są wielkie. A nie powinieneś poczekać, aż się ożenisz i z żoną kupować dom -argumentowała. —Razem będziecie tam mieszkać.

-Powinienem, ale w najbliższym czasie nie planuję ślubu, a u rodziców nie chcę ciągle siedzieć.

Pojawienie się ich w każdym z trzech miejsc wiązało się z tym, że wzięli ich za parę.

-Gniewasz się Gabi? -zapytał, gdy przejeżdżali z pierwszego miejsca na drugie.

-Za co?

-Pan Marcin wziął nas za parę.

-Nie, bo to nie powód do gniewu.

-A dlaczego nie sprostowałaś?

-Bo to nieistotny fakt dla nas, a on całkiem inaczej przedstawiałby ofertę osobie samotnej, a inaczej jak pojawia się para. Co do domu to ma ukryte wady. Za dużo mówił o słonecznym salonie, a po kuchni tylko przelecieliśmy.

-Czyli dom jest niepewny.

-Ja bym nie kupiła. Wiem, jak to działa Damian.

Kolejna posiadłość przedstawiona przez młodą ambitną agentkę Agatę również miała według Gabrysi ukryte wady. Ostatnie miejsce natomiast zrobiło wrażenie nawet na Gabrysi.

-Bardzo ładny ogród -zagadnęła na początek. —Schodki są pomysłowe.

-Poprzedni właścicieli dbali o niego i o dom -odparła niemłoda już pani Matylda. —W domu tak jak mówiłam jest salon na dole i jeden pokój, a na górze są trzy plus jeden mały połączony z innym. Duża kuchnia i skrytka są na dole. Do tego łazienka i toaleta osobno. Na górze są razem połączone. Zapraszam państwa do środka –dodała z serdecznością.

Wszystkie pomieszczenia na dole Gabrysia oglądała z zachwytem i nie mogła do niczego się doczepić, bo pani Matylda mówiła i o wadach, i o zaletach. Po zwiedzeniu dołu poszli na górę.

-A tu jest właśnie pokój połączony z mniejszym pomieszczeniem -mówiła agentka. —Pierwszy pokój w sam raz na sypialnię rodziców a drugi na dziecinny. W przyszłości może służyć jako garderoba.

-Słonecznie tu i widok bardzo ładny -dodała Gabrysia. —Jest i ustawne.

-To decydujemy się kochanie -zagadnął Damian z szelmowskim uśmiechem. —Powinno przyjemnie się nam tu mieszkać.

-Ja bym się zdecydowała -odparła, nie komentując tego kochanie, bo pani Matylda mogłaby uznać ich za niepoważnych, jeśli teraz okazałoby się, że parą nie są.  

Oglądanie domów przyniosło i nieoczekiwany efekt, bo w ostatnim miejscu właśnie Gabrysia dowiedziała się od pani Matyldy i właścicielki agencji jednocześnie, że chcą z mężem sprzedać agencję, bo dzieci nie zamierzają zająć się nią, a oni są po sześćdziesiątce i coraz trudniej konkurować jest im z młodymi. Dla niej o tyle było to interesujące, bo jej agencja miała filie i w mniejszych miastach.  Kwota zaś kosmiczna nie była, a renomę już miała. Po powrocie zadzwoniła z tym do swojego szefa Wojtka.

-Dowiedz się więcej Gabi -odparł, gdy powiedziała mu wszystko, co sama wiedziała. —Może to tylko jakaś upadająca firma, skoro nie ma chętnych na przejęcie biura. 

-Tylko w jeden ani w dwa dni niczego się konkretnego nie dowiem, a miałam wrócić we czwartek do Krakowa razem z Martą i jej dzieciakami z ośrodka. Chciałam pokazać jej Kamieniołom.

-Tym się nie martw. Wszystko jest do rozwiązania. Możesz zostać dłużej w domu, a Martę zabiorę do Zabierzowa.

-OK. Wojtek. Ty jesteś szefem. Powiem Marcie, że ty się nią zajmiesz. 

Marta tymczasem szykowała się na kilkudniowy wyjazd z dziewczynkami z najuboższych rodzin na parę dni do Krakowa. Wojtek zaś postanowił dotrzymać słowa danego Gabrysi i spotkać się z nią choć raz oraz skierować swoją uwagę na siebie. Zwłaszcza że od Damiana wiedział, że nic ich nie łączy, a ktoś w kim jest zakochana może nie istnieje.

Spotkanie zaplanowali na drugie popołudnie pobytu Marty w Krakowie.

-Miło cię widzieć -rzekł Wojtek, gdy spotkali się pod Kopcem Kościuszki. —Pięknie wyglądasz -pozwolił sobie i na mały komplement.

-Dzięki Wojtek. I dzięki, że zgodziłeś zająć się mną.

-Drobnostka Marta.  Zapraszam na wycieczkę. Samochód czeka.

Chwilę później jechali już jego ciemnym BMW w stronę Zabierzowa. Droga długa nie była, bo około półgodzinna. Rozmawiali zaś głównie o Gabrysi ich pracy i panu Góreckim.

-Pięknie tu Wojtek -rzekła na pierwszy widok. —Ktoś ma tu sesję ślubną.

-Sporo par wybiera to miejsce. Jest piękne i niedaleko od Krakowa. Tobie, jeśli chcesz zrobię parę zdjęć. Mam dobry aparat.

-Chętnie Wojtek. I kilka innych ujęć. Damian mówił, że tu niedaleko są świetne warunki do wspinaczki. Uwielbia ten sport.

-Są. Ja jakoś nigdy nie przemogłem się, żeby spróbować. Damianowi udało się w końcu coś wskórać co do Gabrysi? -zapytał nieoczekiwanie.

-To znaczy, że nie jesteś zainteresowany Gabi?

-Miałem interesować się nią, żeby wzbudzić zazdrość w Damianie.

-Myślałam, że jest na odwrót i że kręci z Damianem, żebyś ty poczuł się zazdrosny.

- Mnie i Gabi łączy praca. Gdyby miało być coś między nami, to dawno by się pojawiło. To, co Marta może zrobię ci zdjęcia na tle tych skał i wody –zaproponował.

-Będzie idealnie Wojtek -mówiła z zadowoleniem, że siostrę i Wojtka nie łączy żadne uczucie, bo nie mogłaby wchodzić między nich. Wiedziała jednaki i to, że nie oznacza, że Wojtek nią się nie zainteresuje.

Zdjęć zrobił sporo, a kilka z nich zamierzał zachować i dla siebie.