Zarząd cz.6

Ula z Markiem do Warszawy wrócili w niedzielę wieczorem. Przez większą część drogi rozmawiali o pracy i czekającym ich zarządzie. Ustalili, że dla ich dobra, a przede wszystkim dla dobra Krzysztofa, nie będą wspominać, że Ula z zamian za wzięcie kredytu dostała od Marka weksle. 

 Następnego dni rano po dziewiątej w gabinecie Marka pojawił się Alex.

-Mam propozycję nie do odrzucenia -mówił Febo, rozsiadając się w jednym z foteli.

-Twoje propozycje mnie nie interesują Aleks -odparł bez najmniejszego zainteresowania.

-Ta cię zainteresuje. Moi znajomi chcą zainwestować w naszą firmę. Są z Włoch i goszczę ich właśnie. Dzisiaj na zarządzie opowiem Krzysztofowi o nich i pomyśle, a ty mnie poprzesz.

-A jeśli nie poprę, to co? Naślesz na mnie mafię?

-Nie. PRO -es mówi ci coś? -zapytał nieoczekiwanie.

-Jeśli nawet to co?-odparł bez zająknięcia.

-Jak nie poprzesz mojego pomysłu, opowiem Krzysztofowi o firmie i kredytach. Twój ojciec niedawno wyszedł ze szpitala i chyba nie chcesz, aby wrócił tam szybko. Może go to mocno zdenerwować -mówił z miną zwycięzcy.

-Nic z tego Aleks. Tato wie o firmie -oznajmił z satysfakcją, ale i zastanawiając skąd wie i ile wie.

-Myślisz, że ci uwierzę.

-To zadzwoń do niego i zapytaj. Nawet teraz, abyś nie mówił, że uprzedziłem ojca.

Febo zrobił tak, jak mówił Marek. Zadzwonił przy Marku, a Krzysztof wszystko potwierdził.

-To, co Aleks -rzekł Marek, wstając z fotela -widzimy się w konferencyjnej za trzy godziny.

-Scatti mogą nam pomóc wyciągnąć firmę z kryzysu bardziej niż ta Cieplak.

-Nie Alex. Mnie nie przekonasz. Próbuj z moim ojcem -mówi, nie zdradzając, że tak naprawdę senior już wie o Scatti i że z tego powodu zasłabł na poprzednim zarządzie. —Ja będę obstawiał Ulę.

-Jak chcesz. Krzysztof może będzie mądrzejszy.

Kiedy Aleks wyszedł i on opuścił swoje biuro. Dla pewności, że nikt nie będzie go słyszał, wyszedł na dwór i dopiero zadzwonił do ojca, i opowiedział o wizycie Aleksa.

O dwunastej w sali konferencyjnej pojawił się najpierw Krzysztof, następnie Aleks z Pauliną, a na końcu przyszedł Marek z Ulą.

-To, kto znowu? -zapytała Paulina na widok odmienionej Uli.

-Ula. Nie poznajesz Paula?

-Ależ pani się zmieniła -dodał życzliwie Krzysztof. —Ja pani nie poznałbym na pewno. Może dopiero po głosie.

-Gdzie robią tak ekspresowe operacje plastyczne -pytał Alex.

-Alex, chociaż ty mógłbyś oszczędzić tych -prychnęła Paulina.

-Może zaczniemy załatwiać sprawy służbowe -wtrącił Marek. —Mamy, jak wiadomo do omówienia raport i plan Aleksa. Może zaczniemy od raportu Uli.

-Który sporządziła Cieplak i jest zapewne nierzetelny -rzucił Febo.

-Jest rzetelny -odparła mu Ula. —Ostatnio jak mówiłam, sytuacja firmy nie jest tak dobra, jak zakładaliśmy.

-Dzięki kredytom wziętym na niejakie PRO-es -przerwał Alex. —Ciekawy jestem, co panią kierowało. To duże ryzyko. 
-Alex omawiamy teraz raport. Później  porozmawiamy o PRO-es i kredytach -przerwał mu Krzysztof. —Proszę kontynuować pani Urszulo -rzekł do niej życzliwością.
-Dziękuj. 
Przez kolejne dziesięć minut Ula już bez przeszkód omawiała wszystkie analizy, przeliczenia i inne zagadnienia. Później przyszło Uli odpowiadać na pytania Alex.
-Skoro raport jest przyjęty,  chętnie usłyszę powody dla których wzięła pani kredyty.
-Marek dał mi pracę i chciałam pomóc.

-Pomóc? -mówił, kpiąc. —Gdyby poszło coś nie tak oboje, mielibyście kłopoty. To jest ta pomoc? 
-Wszystko policzyłam. Nie było zagrożenia bankructwem.
-A te PRO-es?
-Powstało zanim dostałam tu pracę i wykorzystałam istniejącą firmę, aby prędzej dostać kredyt.
-Albo pieniądze wyciągać od nas, bo trudno uwierzyć w pani bezinteresowność.
-Aleks nie obrażaj Uli -rzekł Marek.

-Dla kogoś, kogo się kocha można wiele zrobić panie Febo -wyznała cicho Ula.

-Możesz mi nie przypominać -wysyczała Febo. —Przez ciebie i nią wszystko straciłam -mówiła, patrząc na Marka. —Znajomi wyśmiewają się ze mnie.

-To wyjedź Paula -rzekł jej Marek. —Świat nie kończy się na Warszawie i Mediolanie

-Tu miał być mój dom, a ona wszystko mi zniszczyła. Powinna dawno temu wylecieć z firmy.

-Nie ty na szczęście o tym decydujesz Paula -mówił ostro były narzeczony.

-Możecie uspokoić się wszyscy -przywołał ich do porządku Krzysztof. —Pozwólcie, że teraz ja zabiorę głos. Paulina, Alex muszę z bólem w sercu powiedzieć, że mnie rozczarowaliście.

-Krzysztof, ale… -zaczął Alex.

-Alex nie przerywaj mi -upomniał ostro -przypadkiem usłyszałem rozmowę telefoniczną Pauliny z tobą Alex i wiem, że chcieliście wykorzystać tych Scatti do przejęcia firmy. Wiem to od detektywów. Tego dnia, gdy zasłabłem dowiedziałem się prawdy i dlatego poczułem się źle. Pani Urszula nie miała nic z tym wspólnego.

-Kompletne bzdury -odezwał się Alex.

-Nie Alex mam sporo nagrań. Umówiłeś się z nimi, że po oddaniu im akcji oni tobie oddadzą, będziesz miał większość i będziesz mógł samodzielnie rządzić. Chciałeś zemścić się na Marku i na mnie przy okazji. Słyszałem, jak mówiłeś, że uwierzę we wszystko co mówisz i że umiesz manipulować mną. Wiedziałem, że między tobą a Markiem dobrze nie jest, ale nie myślałem, że jest aż tak źle. Najlepiej będzie, jak ty z Pauliną nie będziecie mieć żadnego udziału w zarządzaniu firmą i pozostawicie to w gestii Marka i pani Uli. Pojawiać się będziecie tylko na zarządzie.

-Poważnie nie mówisz Krzysztof -odezwał się Aleks.

-Bardzo poważnie Alex -odparł, wstając z krzesełka. —Na razie macie ostrzeżenie. Na mnie już pora. Powiedziałem, co zamierzałem -dodał i wyszedł.

-To wszystko przez Cieplak Aleks -odezwała się Paulina po wyjściu seniora. —Gdyby nie ona z Wiolettą wszystko byłoby inaczej. Przez nią straciliśmy firmę, przychylność Krzysztofa, a ja Marka.  Firmowa brzydula wszystko popsuła.

-Paula przestań -ostrzegał Marek. —Mówisz o kobiecie, którą kocham i z którą chcę stworzyć rodzinę. Jak tylko wybaczy mi moje świństwa.

-On chce być z panią, bo jest pani teraz ładna – mówiła przebiegle. —Inaczej, by na poważnie się nie zainteresował.

-Paula mylisz się -rzekł stanowczo Marek. —Chcę ożenić się z Ulą.

-Marek przyjeżdżając do mnie do Starych Jabłonek nie wiedział, że zmieniłam wygląd -dodała Ula. —A przyjechał, aby powiedzieć mi, żeby dać mu drugą szansę na bycie razem i że w końcu docenił moje wnętrze. Dlatego wiem, że zależy mu na mnie.

-A pani jego na pieniądzach -rzuciła argumentem.

-Nieprawda -mówiła patrząc na Febo. —Kocham Marka, a nie jego bogactwo. I wyjdę za niego, choćby dzisiaj.

-Naprawdę Ula? -pytał z uśmiechem Marek.

-Tak -odparła, patrząc już tylko na Marka. 

Po tych słowach oboje Febo opuścili salę konferencyjną. Marek z Ulą natomiast zostali, aby porozmawiać.

-Jeden zarząd a tyle się wydarzyło -mówił Marek. —Paula i Alex odeszli, ojciec do mnie nabrał zaufania i jeszcze my Ula. Ula ja naprawdę chcę ożenić się z tobą -mówił, patrząc w jej piękne oczy. —Liczę, że i ty mówiłaś poważnie.

-Mówiłam bardzo poważnie. Kocham ciebie, tylko ciebie Marek i będzie dla mnie zaszczytem być twoją żoną. Tylko co ludzie powiedzą?

-Niech sobie mówią, co chcą kochanie. Dla mnie naprawdę nie ma to znaczenia. Najważniejsza jest nasza miłość. Dla ciebie gotowy jestem na wszystko.

Na koniec wyznania pocałował w usta.

Koniec